Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη

Τι είναι η καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ);

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (που αναφέρεται επίσης ως ΚΥΠ) είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο προστατικός αδένας διογκώνεται και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα που σχετίζονται με την ούρηση.

Η ΚΥΠ μπορεί να αυξήσει το PSA (προστατικό ειδικό αντιγόνο) σε επίπεδα δύο έως τρεις φορές υψηλότερα από το κανονικό.

H ΚΥΠ δεν φαίνεται να αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Ένας άνθρωπος που έχει ΚΥΠ μπορεί την ίδια στιγμή να έχει αδιάγνωστο καρκίνο του προστάτη ή μπορεί να αναπτύξει καρκίνο του προστάτη στο μέλλον. Ως εκ τούτου, το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) και η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS) συνιστά ότι όλοι οι άνδρες άνω των 50 ετών πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους σχετικά με το θέμα και να υποβάλλονται σε δακτυλική εξέταση και PSA μια φορά το χρόνο.

Πώς δημιουργείται η ΚΥΠ ;

Ο προστάτης διέρχεται δύο κυρίων περιόδων ανάπτυξης. Στις αρχές της εφηβείας, ο προστάτης διπλασιάζεται σε μέγεθος.

Στη συνέχεια, γύρω στην ηλικία των 25, ο προστάτης αρχίζει να αυξάνεται και πάλι και συνεχίζει να αυξάνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής ενός ανθρώπου. Η συνεχιζόμενη διεύρυνση του προστάτη συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα, τουλάχιστον μέχρι τις μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, η δεύτερη περίοδος της ανάπτυξης μπορεί, πολλά χρόνια αργότερα, να καταλήξει σε καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη, πεπτικών και νεφρικών νοσημάτων (NIDDK) της Αμερικής:

• Η ΚΥΠ σπάνια προκαλεί συμπτώματα πριν την ηλικία των 40 ετών
• Περισσότεροι από τους μισούς άνδρες στα 60 τους έχουν κάποια συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.
• Έως 90% των ανδρών στα ’70 και τα ’80 τους έχουν κάποια συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

Τι συμβαίνει όταν μεγαλώνει ο προστάτης;

Όπως διογκώνεται ο προστάτης, πιέζει την ουρήθρα, η οποία περνάει μέσα απ΄ αυτόν, και εμποδίζει την ούρηση. Ταυτόχρονα, το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης γίνεται παχύτερο, πιο ερεθισμένο, και αρχίζει να συστέλλεται – ακόμη και όταν περιέχει μόνο μικρές ποσότητες ούρων – γεγονός το οποίο προκαλεί πιο συχνή ούρηση. Καθώς η κύστη συνεχίζει να εξασθενεί, μπορεί να μην αδειάζει τελείως και να μένουν πίσω κάποια ούρα, πράγμα που με τη σειρά του οδηγεί σε μια συχνή αίσθηση του να χρειάζεται να ουρήσει κανείς, σε μια αργή ροή των ούρων και να ξυπνάει τη νύχτα για να ουρήσει (νυκτουρία).

Το μπλοκάρισμα ή στένωση της ουρήθρας από τον προστάτη και η ατελής κένωση της ουροδόχου κύστης προκαλούν πολλά από τα προβλήματα που συνδέονται με την ΚΥΠ.

Ποια είναι τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη;

Tα ακόλουθα είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη. Ωστόσο, κάθε άτομο μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα διαφορετικά. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Ακράτεια των ούρων ή σταγονοειδή ούρηση.
• Πιο συχνή ούρηση, ιδιαίτερα τη νύχτα.
• Επείγουσα ανάγκη για ούρηση (επιτακτική ούρηση).
• Επίσχεση ούρων (αδυναμία ούρησης).
• Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης συνοδευόμενη με διακεκομμένη ή αδύναμη ροή ούρων

Αυτά τα προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν σε ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

• Ακράτεια
• Βλάβη στα νεφρά
• Βλάβες της ουροδόχου κύστης
• Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
• Πέτρες της ουροδόχου κύστης
• Αδυναμία να αδειάσει την κύστη
• Αιματουρία

Τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη μπορεί να μοιάζουν με αυτά άλλων παθήσεων. Εάν τελικά επιβεβαιωθεί ότι αντιστοιχούν σε καλοήθη υπερπλασία του προστάτη συνήθως απαιτείται κάποιο είδος της θεραπείας.

Πώς γίνεται η διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη;

Η διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη στα πρώιμα στάδια της μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών. Η καθυστέρηση μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη της ουροδόχου κύστης για την οποία η όποια θεραπεία της ΚΥΠ μπορεί να είναι αναποτελεσματική. Εκτός από ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση, οι διαγνωστικές εξετάσεις για την ΚΥΠ μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Δακτυλική εξέταση (DRE)

Μια διαδικασία κατά την οποία ο γιατρός εισάγει ένα δάχτυλο στον πρωκτό του ασθενή για την εξέταση του ορθού και του προστάτη αδένα, ως προς το μέγεθος του και για την αναγνώριση ενδείξεων υπάρξεως καρκίνου.

• Κυστεοσκόπηση (ονομάζεται επίσης ουρηθροκυστεοσκόπηση)

Μια εξέταση στην οποία με τη βοήθεια μιας οπτικής ίνας και μίας συσκευής προβολής – εισάγεται μέσω της ουρήθρας το κυστεοσκόπιο και εξετάζεται η ουρήθρα ο προστάτης και η κύστη για τυχόν δομικές ανωμαλίες ή εμπόδια, όπως είναι οι όγκοι οι πέτρες ή η ΚΥΠ.

• Μελέτη ροής ούρων

Μια δοκιμασία στην οποία ο ασθενής ουρεί σε μια ειδική συσκευή που μετρά πόσο γρήγορα ρέουν τα ούρα. Η μειωμένη ροή μπορεί να υποδηλώνει ΚΥΠ.

Πώς καθορίζεται ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη;

Η θεραπεία για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη θα πρέπει να καθορίζεται από το γιατρό σας με βάση:

• Την ηλικία σας, τη γενική υγεία, και το ιατρικό ιστορικό
• Την έκταση της νόσου
• Την ανοχή σας σε συγκεκριμένα φάρμακα, διαδικασίες, ή θεραπείες
• Τις προσδοκίες σας για την πορεία της νόσου
• Τη γνώμη ή την προτίμησή σας

Όταν ο αδένας είναι ήπια διογκωμένος, καμία θεραπεία μπορεί να μη χρειάζεται. Στην πραγματικότητα, η έρευνα έχει δείξει ότι, σε ορισμένες ήπιες περιπτώσεις, μερικά από τα συμπτώματα της ΚΥΠ αντιμετωπίζονται χωρίς παρέμβαση.

Σε περίπτωση που χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση ο Ουρολόγος σας θα σας προτείνει ανάλογα με το ιατρικό ιστορικό σας ποια από τις μεθόδους TURis προστατεκτομή ή λείζερ προστατεκτομή (HOLEP) είναι κατάλληλη για εσάς.

Η απόφαση αυτή μπορεί να παρθεί μόνο από το γιατρό σας μετά από προσεκτική αξιολόγηση της ατομικής σας κατάστασης.

Η ετήσια τακτική εξέταση είναι σημαντική για την έγκαιρη διάγνωση των συμπτωμάτων της υπερπλασίας και την αποτελεσματική μεθόδου θεραπείας του προστάτη.

Ο Ουρολόγος Σιαφάκας Ιωάννης είναι Εξειδικευμένος στην Νευροουρολογία και Ουροδυναμική, στο Harvard Medical School MGH Urology clinic, USA. Είναι από τους πρώτους ιατρούς στην Ελλάδα που εφάρμοσαν το 2008 τη μέθοδο TURis, από τις πιο διαδεδομένες και σύγχρονες μεθόδους της αντιμετώπισης της υπερπλασίας του προστάτη.